ทุก วันนี้โลกหมุนได้ด้วยข้อมูล สารสนเทศหรือ คอนเทนต์ หรือ สิ่งที่มองไม่เห็นแต่สามารถทำให้โลกทั้งใบมีการเคลื่อนไหว มีการลงทุน การบริโภค การเก็งกำไร และ อื่นๆ ที่เป็นส่วนหนึ่งของเศรษฐกิจโลก ยิ่งในยุคอินเตอร์เน็ตสามารถเชื่อมโยงโลกทั้งใบภายใต้คลิกเดียวนั้นคุณค่า และมูลค่าของข้อมูล ยิ่งเพิ่มมากขึ้นตามไปด้วย

การเก็บสำรองข้อมูลจึงเป็นเรื่องสำคัญไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าการรวบรวม และสร้างข้อมูลขึ้นมา การเก็บข้อมูลจำนวนมากจึงต้องอาศัยสื่อที่มีราคาถูกเพียงพอที่จะลงทุน และยิ่งเป็นสื่อที่มีอายุการเก็บรักษาเนื้อหาที่ถูกใส่เข้าได้นานเท่าใด สื่อนั้นก็จะเป็นที่ต้องการมากขึ้นเช่นกัน

ฮาร์ดดิสก์เป็นทางเลือกหนึ่งที่ถูกนำมาใช้สำรองข้อมูลจำนวนมหาศาลที่ธุรกิจ ต่างๆผลิตขึ้นมาในแต่ละวัน ไม่ว่าจะเป็นสถิติ แผนงาน ข้อมูลส่วนบุคคลของพนักงานได้เป็นเวลานาน โดยอาศัยการเปลี่ยนแปลงสนามแม่เหล็กบนแผ่นเก็บข้อมูล (Disk) แต่ข้อเสียของฮาร์ดดิสก์คือการมีขนาดที่ใหญ่โต และสิ้นเปลืองพลังงาน ในการเขียนและอ่านข้อมูลค่อนข้างมาก ทั้งยังมีชิ้นส่วนเคลื่อนไหวที่ “มีโอกาส” ทำให้ข้อมูลสูญหายไปได้

แผ่นดีวีดี หรือ บลูเรย์ จึงเป็นทางเลือกหนึ่งในการสำรองเนื้อหาต่างๆ เพราะมีขนาดเล็ก เบา และ ไม่ต้องการพลังงานในการเก็บรักษาเนื้อหาบนแผ่นนั้นๆ อย่างไรก็ตามแผ่นดีวีดี หรือ บลูเรย์ ที่ผลิตขึ้นจากแผ่นโพลีคาร์บอร์เนตที่นำมาประกบกันโดยมีชั้นบางๆของโลหะประ เภทอัลลอยของอะลูมิเนียมและโลหะอื่นๆฉาบไว้เพื่อใช้เป็นแหล่งเก็บข้อมูล ดิจิตอล 0 กับ 1

อย่างไรก็ตามแผ่นโลหะอัลลอยด์บางๆของแผ่นดีวีดี ที่ใช้อยู่ในปัจจุบันคือ มีอายุการใช้งานไม่ยาวนานนัก ส่วนใหญ่จะมีอายุใช้งานประมาณ 4-5 ปี และ ไม่ทนทานต่อการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิ หรือ การที่เผชิญความร้อนเป็นเวลานานๆเพราะจะทำให้ชั้นอัลลอยด์ที่เก็บข้อมูลเกิด การบิดเบี้ยว แตกร้าว ขึ้นมาได้

ด้วยเหตุนี้เอง บริษัท มิลเลนเนียตา (Milleniata) จึงได้คิดค้นสื่อเก็บข้อมูลในลักษณะเดียวกับแผ่นดีวีดี และ บลูเรย์ แต่มีความแตกต่างสำคัญคืออายุการใช้งาน และความทนทานในการเก็บรักษาข้อมูลได้นานกว่า 1,000 ปี !!!

มิ ลเลนเนียตา บริษัทเทคโนโลยีด้านสื่อเก็บข้อมูลในเมืองซอลท์ เลค ซิตี้ รัฐอริโซนา สหรัฐอเมริกาได้เปิดตัวแผ่นเก็บข้อมูลดังกล่าวที่ใช้ชื่อว่า เอ็ม-ดิสก์ (M-Disc) โดยมีความจุข้อมูลเริ่มต้นที่ 4.7 กิกะไบต์ หรือเท่าๆกับแผ่นดีวีดีแบบชั้นเดียว (Single Layer DVD) แต่ด้วยเทคโนโลยีของบริษัทที่ได้คิดค้นสื่อที่ใช้ในชั้นเก็บข้อมูลแบบใหม่ ที่ไม่มีส่วนผสมของสารอินทรีย์ โดยมีส่วนประกอบของโลหะ และ อัลลอย โดยอ้างว่า “แข็งกว่าหิน” และชั้นเก็บข้อมูลดังกล่าวสามารถรักษาข้อมูลล้ำค่าได้นานกว่า 10,000 ปี แต่ด้วยอายุขัยของแผ่นโพลีคาร์บอร์เนต จึงทำให้แผ่นเอ็มดิสก์มีอายุการใช้งานลดลง 10 เท่า มาอยู่ที่ระดับ 1 สหัสวรรษเท่านั้น

อย่างไรก็ตามการใช้แผ่นเอ็มดิสก์ยังต้องอาศัยเครื่องเขียนแผ่นที่มีเลเซอร์ พลังสูงกว่าแผ่นดีวีดีทั่วไปถึง 5 เท่า ในการเจาะหลุมบนชั้นเก็บข้อมูลที่มีความแข็งแรงกว่าชั้นเก็บข้อมูลของแผ่นดี วีดีทั่วไป

เครื่อง เขียนดีวีดีใช้เลเซอร์ไดโอดผลิตแสงเลเซอร์ความยาวคลื่น 650 นาโนเมตรในการเจาะหลุมรหัสดิจิตอลขนาด 0.74 ไมโครเมตรบนแผ่นข้อมูลดีวีดี ขณะที่แผ่นบลูเรย์ใช้แสงเลเซอร์ความยาวคลื่น 405 นาโนเมตรในการเจาะหลุมรหัสดิจิตอลบนแผ่นบลูเรย์ที่มีความจุมากกว่าแผ่นดีวี ดี แต่ก็มีปัญหาเช่นเดียวกับแผ่นดีวีดีจากการอ่อนไหวต่อการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิ ของชั้นเก็บข้อมูลที่ทำให้อายุการใช้งานสั้น

มิ ลเลนเนียตามีแผนที่จะผลิตแผ่นเก็บข้อมูลความจุเท่ากับดีวีดี (4.7 กิกกะไบต์/9.4 กิกกะไบต์) และแผ่นบลูเรย์ (25 กิกกะไบต์/50 กิกกะไบต์)ออกจำหน่ายเพื่ตอบสนองความต้องการของผู้บริโภคที่ต้องการสิ่ง พิเศษสำหรับข้อมูลอันล้ำค่าของตนเอง

บริษัทอ้างด้วยว่า แผนกอาวุธยุทธภัณฑ์ทางอากาศกลางแห่งกองทัพเรือสหรัฐอเมริกา ได้ทำการทดสอบเอ็ม-ดิสก์อย่างหนัก เช่นการจุ่มเอ็มดิสก์ ที่บรรจุข้อมูลเต็มเปี่ยมลงในไนโตรเจนเหลว ที่มีอุณหภูมิ – 180 องศาเซลเซียส ก่อนที่จะย้ายมาต้มในหม้อที่มีอุณหภูมิน้ำเกือบ 100 องศาเซลเซียสในทันที ซึ่งผลปรากฏว่าแผ่นเอ็ม-ดิสก์ สามารถรักษาข้อมูลไว้ได้เป็นอย่างดี แม้จะเผชิญสภาพการทดสอบสุดโหดสำหรับแผ่นเก็บข้อมูลเช่นนี้

ไม่ ต้องกลัวว่าผู้ที่ต้องการใช้งานแผ่นเอ็ม-ดิสก์ จะไม่มีเครื่องเขียน-อ่าน แผ่นเก็บข้อมูลที่ทนทานนานนับสิบศตวรรษ เพราะมิลเลนเนียตาได้ร่วมมือกับบริษัทฮิตาชิ-แอลจี ด้าต้า สตอเรจ อิงค์ ในการผลิตเครื่องอ่าน-เขียนแผ่นดีวีดี เอ็มดิสก์ โดยจะเริ่มจำหน่ายแผ่นเอ็มดิสก์ในเว็บไซต์ของบริษัทในราคาแผ่นละ 2.99 ดอลลาร์สหรัฐ และจะวางจำหน่ายเครื่องอ่าน-เขียนเอ็มดิสก์ ในเดือนกันยายนที่จะถึงนี้

ต่อไปนี้ข้อมูลที่มีค่ามหาศาลในอนาคตจะถูกส่งต่อไปยังคนรุ่นหลังผ่านทางสื่อ ที่มีราคาถูก มีค่าการบำรุงรักษาต่ำ แต่ยังรักษาความเชื่อถือได้เป็นเวลานานจากอายุการใช้งานนับ 1,000 ปี

สงสัยต้องซื้อแผ่นเอ็ม-ดิสก์ มาใช้เก็บคลิปภาพวัฒนธรรมไทยไว้ให้คนรุ่นต่อไปได้ดูและใช้เป็นหลักฐาน ในกรณีที่มีผู้แอบอ้างเอาศิลปวัฒนธรรมของไทยไปเป็นของตนเองอย่าหน้าไม่อาย อีก